Oferujemy leczenie zaburzeń odżywiania
Zwykle początek jest podobny. Chcesz czuć się lepiej ze sobą, być atrakcyjniejsza, mieć kontrolę nad swym życiem. Rzeczywiście początkowo każdy kilogram sprawia, że masz więcej energii i chęci do działania. Również rodzina i otoczenie widzą zmiany. Jednak z czasem zauważasz, że posiłki, które przyjmujesz: zaczynasz ograniczać i eliminować albo kompulsywnie objadać się i wymiotować, co powoduje, że zaczynasz czuć się jak w pułapce.Już nie wiesz kim jesteś, czego chcesz, jak być szczęśliwą. Brakuje ci sił do nauki, pracy. Prawdopodobnie zrezygnowałaś z przyjaciół, znajomych, z partnera. Twoim towarzyszem staje się choroba, nieustający lęk, poczucie przygnębienia, napady złości oraz kłamstwo. To, co na początku wydawało się drogą do sukcesu, okazało się, że prowadzi donikąd.
Dlaczego tak jest? Dlatego, iż próbujesz kontrolować, to co dzieje się na zewnątrz, w celu polepszenia wewnętrznego samopoczucia. Niestety, to tak nie działa. By odnaleźć siebie, psychiczną stabilizację, warto przyglądać się swemu wnętrzu. To droga do zdrowienia, do osiągania celów i marzeń. Może właśnie dlatego czytasz te słowa, gdyż w Twoim życiu przyszedł taki moment, w którym mówisz dość chorobie. W tym miejscu pojawia się nasze Centrum. Wiemy, że to nie jest łatwa droga. Ale właśnie po to jesteśmy, by pomóc Ci przez nią przejść i wyzdrowieć. Czasem pojawiający się lęk przed zmianą, przed całkowitą utratą kontroli, powierzeniu się innym osobom, może być paraliżujący, ale jeśli niczego nie zmienisz zatracisz się w chorobie.
Terapia pomoże Ci zmienić Twoje wnętrze, sposób myślenia o sobie, przeżywania emocji, radzenia sobie, z tym co trudne. Dzięki terapii zobaczysz, że można żyć bez choroby, że droga do szczęścia znajduje się w zupełnie innym miejscu.
Dzięki leczeniu:
- Odnajdziesz przyczyny choroby.
- Poznasz mechanizmy zaburzeń odżywiania, jak się rozwijają i dlaczego się utrzymują.
- Poznasz i nauczysz się metod i technik, które pomogą radzić sobie z objawami, ich łagodzeniem oraz przeciwdziałaniem.
- Nauczysz się, radzić sobie z nawrotami.
- Poznasz zdrowe nawyki żywieniowe.
- Odkryjesz rzeczy, które do tej pory były dla Ciebie nieosiągalne.
- Poznasz techniki twórczego rozładowania napięć.
- Nauczasz się radzić sobie z emocjami, z ich nazywaniem i wyrażaniem.
- Nauczysz się jak radzić sobie z natrętnymi myślami oraz lękami.
- Znikną zmienne nastroje, rozdrażnienie czy wybuchy gniewu.
- Wzmocni się Twoje poczucie własnej wartości.
- Przestaniesz czuć potrzebę kontrolowania wszystkiego i wszystkich, gdyż odzyskasz stabilność oraz spokój.
- Poznasz swoje ciało, dzięki czemu będziesz czuć się ze sobą dobrze, a pojawiające się zmiany, nie wpłyną na Twoje myśli i uczucia względem siebie.
- Poznasz jak budować satysfakcjonujące relacje z otoczeniem i bliskimi.
- Zaczniesz żyć zgodnie ze sobą i swoimi potrzebami.
Anoreksja to zaburzenie odżywania charakteryzujące się obniżaniem masy ciała oraz nadmiernym jej kontrolowaniem.
To choroba ciała i duszy. Osobom cierpiącym na anoreksję towarzyszy wewnętrzny chaos, nadmierna wrażliwość oraz natrętne myśli. Chorzy mają obniżone poczucie własnej wartości, stosują wobec siebie przesadny krytycyzm. Gdy coś idzie niezgodnie z wcześniej ułożonym planem, mają ogromne poczucie winy, a także stosują różne formy kar, np.: zmniejszenie porcji, ćwiczenia, samookaleczenia. Ogromna potrzeba kontroli wszystkiego i wszystkich powoduje zagubienie, poczucie pustki i wewnętrznego rozpadu.
Po czym poznać anoreksję:
- Zmniejszenie masy ciała prowadzące do stanu wyniszczenia lub wskaźnik masy ciała (BMI) spada poniżej 17.5 kg/m2.
- Obawa, lęk przed wzrostem masy ciała, nawet w przypadku niedowagi.
- Zachowania mające na celu ograniczenie ilości przyjmowanego pożywienia (restrykcyjne diety).
- Stosowanie ciężkich ćwiczeń fizycznych i treningów, których celem jest zmniejszenie masy ciała.
- Zniekształcenia w samoocenie wyglądu i masy ciała - postrzeganie siebie, jako osoby o nadmiernej wadze.
- Zanik miesiączkowania u kobiet (przynajmniej przez 3 kolejne cykle), a u mężczyzn utrata seksualnych zainteresowań i potencji.
- Nierealna potrzeba kontroli siebie i otoczenia, objawiająca się w postaci perfekcjonizmu i pedantyzmu.
- Zaburzenia emocjonalne (płaczliwość, drażliwość, napady złości, lęki).
Osoby z bulimią stosują skrajne metody przeciwdziałania „tuczącym” skutkom przyjętego pokarmu: środki przeczyszczające, odwadniające oraz wymioty i restrykcyjne ćwiczenia. Efektem powtarzających się wymiotów oraz przyjmowania różnych środków są zaburzenia elektrolitowe i powikłania somatyczne (tężyczka, napady padaczkowe, zaburzenia rytmu serca, osłabienie mięśni, znaczny spadek masy ciała). Osoby cierpiące na bulimię mają zaniżone poczucie własnej wartości. Towarzyszą im stany depresyjne, lękowe oraz rozchwianie emocjonalne. Stosują różne formy samookaleczenia, których celem jest ukaranie siebie, wynikające z poczucia winy.
Po czym poznać bulimię:
- Stałe zaabsorbowanie jedzeniem z epizodami żarłoczności (pochłanianie dużych ilości jedzenia w krótkim czasie).
- Nawracające zachowania mające na celu unikniecie zwiększenia masy ciała (prowokowanie wymiotów, używanie środków przeczyszczających, odwadniających, okresowe głodówki, stosowanie leków tłumiących łaknienie, intensywne ćwiczenia fizyczne).
- Masa ciała i wygląd nadmiernie wpływają na samoocenę pacjenta.
- Obniżone poczucie własnej wartości.
- Nadwrażliwość, płaczliwość, wybuchy gniewu.
- Ospałość naprzemiennie z nadaktywnością.
Pema Chodron
Jeśli nauczymy się otwierać nasze serca, to każdy człowiek, nawet ten który doprowadza nas do szaleństwa, może stać się naszym nauczycielem.